Bir toprak yolda köylüler yürüyor, yalın ayak, başı kabak çocuklar görüyordum.
- S. F. Abasıyanıkİçinde yaz kış, bir don bir gömlekle yalın ayak, başı kabak bir adam oturur.
- Y. K. KaraosmanoğluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yalın ayak — sf., ğı 1) Ayakları çıplak Yalın ayak çocuklar bir kasırgaya tutulmuş gibi tozu dumana katarak koşuşuyorlardı. 2) zf. Çıplak ayakla Sonra kalktım, yalın ayak, örtüsüz tahta masaya gittim. H. E. Adıvar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yalın ayak … Çağatay Osmanlı Sözlük
başı kabak — sf., ğı 1) Saçı dökülmüş veya dibinden kesilmiş (kimse) 2) zf. Başını örtmeden Kurt Hoca, başı kabak, yalın ayak, kolları sıvalı, evinin yüksek taraçasında kalaylı ibriğiyle abdestini tazeliyordu. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
