- zebun kalmak
- güçsüz, zavallı durumda bulunmak
Bir zaman gelir ki sırf kendi icadımız olan bir his elinde zebun kalırız.
- H. C. Yalçın
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bir zaman gelir ki sırf kendi icadımız olan bir his elinde zebun kalırız.
- H. C. YalçınÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zebun — sf., esk., Far. zebūn Güçsüz, zayıf, âciz İnsan gözünden ziyade, bu kafese konmuş vahşi, yırtıcı hayvanların, içleri hırs, haşinlik ve ürkeklikle dolu, heybetli fakat zebun gözlerine benziyordu. R. H. Karay Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller… … Çağatay Osmanlı Sözlük
zebûn olmak — 1. alçalmak. 2. aciz kalmak. 3. güçsüz kalmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü