- nur inmek
- kutsal bir yere gökten ilahî ışık yağmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nur — is., Ar. nūr 1) Aydınlık, ışık, parıltı, ziya 2) İlahi bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık Kuru kadın okurken önündeki mezarın bir yeşil nurla tutuştuğunu gördü. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler nur yüzlü gemici nuru göz nuru Atasözü … Çağatay Osmanlı Sözlük