- fareler cirit oynamak
- (bir yerde) bir yerde kimseler bulunmamak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
fare — is., hay. b., Ar. fāre Sıçangillerden, küçük vücutlu, kemirgen, memeli hayvan (Mus) Tarla faresi. Fındık faresi. Birleşik Sözler fare deliği faredişi farekulağı farekuyruğu fare otu kö … Çağatay Osmanlı Sözlük