- dibine kadar
- en ince ve gizli noktasına kadar
Hakkında söylenti çıkan, derhâl dibine kadar incelenir, ya mahkûm olur ya temize çıkardı.
- A. Boysan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Hakkında söylenti çıkan, derhâl dibine kadar incelenir, ya mahkûm olur ya temize çıkardı.
- A. BoysanÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dibine darı ekmek — bir şeyi sonuna kadar tüketmek, bitirmek Eline geçirince dibine darı ekmeden bırakmazsın. R. Ilgaz … Çağatay Osmanlı Sözlük
dip — is., bi 1) Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü O kuyunun dibinde kireç vardır. S. F. Abasıyanık 2) Taban Tencerenin dibi. 3) Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı En çok kafam terlemişti,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Duman (band) — Duman Origin Istanbul, Turkey Genres Grunge, rock Years active 1997–present Labels NR1 Music, EMI, Sony BMG Music W … Wikipedia
Barış Akarsu — Infobox musical artist Name = Barış Akarsu Background = solo singer Born = Birth date|1979|6|29 in Zonguldak, Turkey Died = Death date and age|2007|7|4|1979|6|29 in Bodrum, Turkey Origin = Bartın, Turkey Instrument = Vocals, Electric Guitar Genre … Wikipedia
Duman — Saltar a navegación, búsqueda Duman Información personal Origen Estambul, Turquía … Wikipedia Español
çatlak — sf., ğı 1) Çatlamış olan Çatlak bardak. 2) mec. Deli 3) is. Ara, aralık İki denizci kara bulutlar çatlağından güneş ışığının güldüğünü sandılar. Halikarnas Balıkçısı 4) is., jeol. Yer altındaki taş kütlelerinin basınç ve gerilim dolayısıyla yer… … Çağatay Osmanlı Sözlük
diplemek — i, hlk. 1) Bitkiyi kökünden sökmek 2) İçilecek bir şeyi dibine kadar içmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
emiş — is. Emme işi veya biçimi Çatlaklar sanki yerin dibine kadar iniyordu. Toprağın suyu öyle bir emişi vardı. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cehennem — is., din b., Ar. cehennem 1) Dinî inanışlara göre, dünyada günah işleyenlerin öldükten sonra ceza görecekleri yer, tamu Cennet, cehennem, ahiret, ebedî hayat hayallerine bir daha dönmesine imkân yoktu. R. N. Güntekin 2) mec. Çok sıkıntılı yer… … Çağatay Osmanlı Sözlük