- gâvurun ekmeğini yiyen gâvurun kılıcını çalar
- "kişi, inançları ayrı da olsa, hoşlanamasa da geçimini sağlayan kimseye hizmet eder" anlamında kullanılan bir söz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gâvur — is., din b., hlk., Far. gebr 1) Müslüman olmayan kimse Onca yıl gurbetin kahrını, gâvurun ağzının kokusunu çekmiştik. 2) din b. Dinsiz kimse 3) sf., mec. Merhametsiz, acımasız, inatçı Gâvur bana bir at parası vermeden kalkıp gidecek mi? M. Ş.… … Çağatay Osmanlı Sözlük