Biraz düşündükten sonra ağır ağır başını eğip yere baktı ve boynunu büktü.
- Y. Z. OrtaçNevin hayretle boynunu bükerken içeri Behiç girdi.
- P. SafaÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
boyun bükmek — boynunu bükmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
boyun — is., ynu, anat. 1) Gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi Ellerini bu defa, boynuna sıkıştırdığı beyaz peçeteye sildi. A. İlhan 2) Testi, şişe, güğüm gibi kaplarda dar olan üst kısım 3) Sorumluluk 4) coğ. Dağ sırtlarında geçmeye elverişli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğmek — i, er 1) Düz olan bir şeyi eğik duruma getirmek Ağır ağır başını eğip yere baktı ve boynunu büktü. Y. Z. Ortaç 2) Sert bir cismi bükmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
