- burnunu kırmak
- birini güç durumda bırakarak büyüklenmesini veya direnişini yok etmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
burnunu kırmak
Look at other dictionaries:
burun — is., rnu, anat. 1) Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı 2) Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. H. Taner 3) mec. Kibir,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ALÂ-RAĞM-İ ENF-İL YE'S — Ye sin burnunu kırmak maksadiyle ve ona tahkir ile … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RAĞMEN ALÂ-ENFİHİ — Tahkir maksadıyla, birinin kibrini, burnunu kırmak için … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
