- binkat
- zf.
Pek çok, kıyaslanmayacak ölçüde
Ölümün bu izdivaçtan binkat hayırlı olduğunu söylüyordu.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Ölümün bu izdivaçtan binkat hayırlı olduğunu söylüyordu.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bin — is. 1) Dokuz yüz doksan dokuzdan sonra gelen sayının adı 2) Bu sayıyı gösteren 1000, M rakamlarının adı 3) sf. On kere yüz, dokuz yüz doksan dokuzdan bir artık 4) sf., mec. Pek çok, çok sayıda Taşlar, topraklar kaydırarak bin zorlukla iniyorlardı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kat — 1. is. 1) Bir yapıda iki döşeme arasında yer alan daire veya odaların bütünü Yemekten sonra evin üst katında, ocaklı bir odaya çıktık. S. F. Abasıyanık 2) Bir yüzey üzerine az veya çok kalın bir biçimde, düzgün olarak yayılmış bulunan şey Bir kat … Çağatay Osmanlı Sözlük
ülkücü — sf. Bir ülküye çıkar gütmeden bağlı olan, idealist Bunların aralarında ülkücü ve vatanlarını canlarından binkat fazla seven gazeteciler, yazarlar vardı. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük