- büyüleyici
- is.
Etkileyen, çekici niteliği olan kimse veya şey
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
büyüleyici
Look at other dictionaries:
büyüleyicilik — is., ği Büyüleyici olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
muska — is., Ar. nusḫa 1) İçinde dinî ve büyüleyici bir gücün saklı olduğu sanılan, taşıyanı, takanı veya sahip olanı zararlı etkilerden koruyup iyilik getirdiğine inanılan bir nesne, yazılı kâğıt vb., hamaylı İnsan, üstünde tercihen boynunda mutlaka bir … Çağatay Osmanlı Sözlük
efsunger — (F.) [ ﺮﮕﻥﻮﺴﻓا ] 1. afsuncu. 2. büyüleyici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
füsûnger — (F.) [ ﺮﮕﻥﻮﺴﻓ ] 1. afsuncu, büyücü. 2. büyüleyici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
sâhir — (A.) [ ﺮﺣﺎﺱ ] 1. büyücü. 2. büyüleyici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
sehhâr — (A.) [ رﺎﺤﺱ ] büyüleyici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
sihrâmîz — (A. F.) [ ﺰﻴﻡﺁ ﺮﺤﺱ ] büyüleyici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
FÜSUNKÂR — f. Büyüleyici. Cezb ve celbedici. Hayranlık verici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FÜSUNPERVER — f. Büyüleyici, hayranlık verici, cezbedici, celbedici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FÜSUNSÂZ — f. Büyüleyici, câzibedâr … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
