ceza

is., Ar. cezāˀ

1) Uygunsuz davranışlarda bulunanlara uygulanan üzüntü, sıkıntı, acı verici işlem veya yaptırım

2) huk. Suç işleyen bir kimsenin yaşantısına, özgürlüğüne, mallarına, onuruna karşı yasaların öngördüğü yaptırım

... kimse insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tabi tutulamaz.

- Anayasa

Birleşik Sözler

- ceza alanı

- ceza atışı

- cezaevi

- ceza hukuku

- ceza reisi

- ceza sahası

- ceza vuruşu

- ağır ceza

- nakdî ceza

- ağır hapis cezası

- ağır para cezası

- beden cezası

- disiplin cezası

- hafif hapis cezası

- idam cezası

- kınama cezası

- kürek cezası

- ölüm cezası

- para cezası

- pranga cezası

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- ceza almak

- ceza çekmek

- ceza görmek

- ceza kesmek

- ceza vermek

- ceza yazmak

- ceza yemek

- cezasını bulmak

- cezasını çekmek

- cezaya çarptırmak