çökkün

çökkün
sf.
1) Çökmüş olan
2) mec. Vücut, akıl ve ruhça gücü azalmış olan

Gerçekten de çökkün, üzgün ve zavallı bulmuştu onu.

- T. Buğra

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • çökkünleşmek — nsz Çökkün duruma gelmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • çökkünlük — is., ğü Çökkün olma durumu Üzerinde bir çökkünlük varsa da geçicidir. R. H. Karay …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”