- dikgen
- sf., mat.
Birbiriyle veya kesim noktasındaki teğetleriyle dik açı yapacak biçimde kesişen
Dikgen doğrular. Dikgen eğriler.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Dikgen doğrular. Dikgen eğriler.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dik — sf. 1) Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan Sağlam yapılı, dik duruşlu bir gençti o yıllarda. N. Cumalı 2) Yatık durmayan, sert Dik saç. 3) Sert, kalın, tok (ses) Sesi dik ve küstahtı, söylediklerini aşağı salonda … Çağatay Osmanlı Sözlük
gen — 1. sf. Geniş 2. sf. Üçgen, dörtgen vb. geometri terimlerinde kenarlı anlamıyla kullanılan bir söz Birleşik Sözler altıgen beşgen çeşitkenar üçgen çokgen dış çokgen dik üçgen … Çağatay Osmanlı Sözlük