ek

is.

1) Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça

Yazının ekleri.

2) Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave

Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki.

3) Sonradan katılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri

4) İki borunun birbirine birleştirildiği yer

5) sf. Eklenmiş, katılmış

Okul müdürüyken, okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış.

- H. Taner

6) dbl. Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan şekil verici ses veya sesler, lahika

Birleşik Sözler

- ek bileziği

- ek bütçe

- ek ders

- ek eylem

- ek fiil

- ek görev

- ek kart

- ek kök

- ek oylum

- ek ödenek

- ek poliçe

- ek tahsisat

- iç ek

- işlek ek

- ön ek

- son ek

- aidiyet eki

- bildirme eki

- çoğul eki

- çokluk eki

- durum eki

- edilgenlik eki

- eşitlik eki

- hâl eki

- ilgi eki

- iyelik eki

- kişi eki

- küçültme eki

- nispet eki

- olumsuzluk eki

- soru eki

- şahıs eki

- teklik eki

- topluluk eki

- türetme eki

- yokluk eki

- yön eki

- yön gösterme eki

- zaman eki

- çatı ekleri

- çekim ekleri

- yapım ekleri

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- ek bent olmak

- ekini belli etmemek