- erkânıharbiyeiumumiye
- is., esk., Ar. erkān + ḥarbiyye + ˁumūmiyye
Genelkurmay
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
erkân — is., ç., Ar. erkān 1) Bir topluluğun ileri gelenleri, büyükler, üstler Yüksek sınıf mahalle erkânını da konaklarına uğrayıp meseleden haberdar eder. R. H. Karay 2) Yol, yöntem Onun arkasına bu yolda, bu erkânda gelmiş geçmiş ustalar, pirler vardı … Çağatay Osmanlı Sözlük
genelkurmay — is., ask. Yurdun savunmasıyla ilgili bütün şart ve olayları göz önünde tutarak barışta ordunun eğitim ve donatımını, savaşta yüksek yönetimini düzenleyen makam, erkânıharbiyeiumumiye … Çağatay Osmanlı Sözlük
harbiye — is., ask., Ar. ḥarbiyye 1) Savaşla ilgili işler 2) Harp okulu Birleşik Sözler erkânıharbiyeiumumiye kıymetiharbiye … Çağatay Osmanlı Sözlük