- gök eşleği
- is., gök b.
Gök eksenine yer merkezinde dik olan düzlemin gök küresiyle ara kesiti
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gök — is., ğü 1) İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza 2) Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. R. E. Ünaydın 3) Gökyüzünün, denizin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sağ açıklık — is., ğı, gök b. Bir gök cisminin ilkbahar noktasından itibaren gök eşleği boyunca ölçülen açısal uzaklığı, açılım, gök boylamı … Çağatay Osmanlı Sözlük
eşlek — is., ği, coğ. Ekvator Birleşik Sözler gök eşleği … Çağatay Osmanlı Sözlük