- halaza
- is., hlk.
Ekinler biçilirken tarlaya dökülen tanelerden ertesi yıl kendiliğinden yetişen ekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
halaza — haláza ž <G mn ā> DEFINICIJA bot. mjesto u zametku sjemena gdje se ovojnica sjemena spaja sa sjemenim zametkom ETIMOLOGIJA grč. khálaza: zrno tuče … Hrvatski jezični portal