- helvacı kökü
- is., bit. b.
Çöven
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
helvacı — is. Helva yapan veya satan kimse Birleşik Sözler helvacı kabağı helvacı kökü kâğıt helvacı keten helvacı koz helvacı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kök — 1. is., bit. b. 1) Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm 2) bit. b. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi 3) Bazı şeylerde dip bölüm Diş kökü. 4)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çöven — is., bit. b. 1) Kökü ve dalları, suyu sabun katılmış gibi köpürten, kir temizleyici bir bitki, sabun otu, helvacı kökü (Saponaria officinalis) 2) Çevgen … Çağatay Osmanlı Sözlük