- ikbal düşkünü
- sf.
1) İyi bir yaşantısı varken gözden düşerek yoksulluğa mecbur kalan (kimse)2) Makam ve mevki hırsı olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ikbal düşkünü
Look at other dictionaries:
ikbal — is., li, Ar. iḳbāl 1) Baht açıklığı veya yüksek bir makama, duruma erişmiş olma durumu Siyasi ikbal veya nikbet yellerine göre yön alan bir huy sahibi olduğunu bilirdim. Y. K. Karaosmanoğlu 2) tar. Odalık 3) esk. İstek, arzu Çaya ikbal yok mu?… … Çağatay Osmanlı Sözlük
düşkün — sf. 1) Bir şeye kendini aşırı vermiş olan, çok bağlı, meraklı, tutkun Onlar kadar birbirine düşkün, birbirine uymuş bir çift daha ömrümde görmedim desem yeri vardır. H. E. Adıvar 2) Geçim sıkıntısına düşmüş Eski arkadaşının düşkün bulunduğu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
