- istibdat
- is., -dı, esk., Ar. istibdād
Uyruklarına hiçbir hak ve özgürlük tanımayan sınırsız monarşi, despotluk, despotizm
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
İDARE-İ MÜSTEBİDE — İstibdat idaresi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
despotizm — is., Fr. despotisme Despotluk, istibdat … Çağatay Osmanlı Sözlük
despotluk — is., ğu 1) Despot olma durumu, istibdat, despotizm 2) Bir ülkeyi zora, baskıya ve keyfe bağlı yönetme Devri nüfuz tüccarlığı yüzünden alabildiğine soysuzlaşmış, sonunda tam bir despotluk rejimi olmuştur. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
hükümet-i müstebide — [ ﻩﺪﺒﺘﺴﻡ ﺖﻡﻮﮑﺣ ] istibdat hükümeti … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MONARŞİ — Fr. Hâkimiyetin kaynağı birtek şahısta (Kral, padişah, han v.s.) olduğu kabul edilen devlet şeklidir. Bu şahsın, yani devlet başkanının yanında bir meclis (parlamento) olursa; meşruti monarşi; olmazsa; mutlak monarşi ismini alır. Ayrıca devlet… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜSTEBİD — Başlı başına, müstakil olan. Emri altındakilere söz ve hürriyet hakkı tanımayan, istibdat yapan. Despot … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜSTEBİDÂNE — f. İstibdat yaparak, müstebitçe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük