- kansız cansız
- sf.
Kanı az olan, zayıf, bitkin (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kansız cansız
Look at other dictionaries:
cansız — sf. 1) Canını yitirmiş, ölmüş Cansız bir kuş. 2) Canlı olmayan (varlık), camit 3) zf., mec. Güçsüz, mecalsiz bir biçimde Nil in deminden beri avucumun içinde cansız duran eli kımıldadı, parmaklarımı sıkıyor. R. H. Karay 4) mec. İlgi uyandırmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
kansız — sf. 1) Kanı olmayan 2) Kan dökmeden yapılan Kansız ihtilal. 3) tıp Kanı az olan, çok kan kaybetmiş olan, anemik 4) mec. Duygusuz ve korkak Birleşik Sözler kansız ameliyat kansız cansız … Çağatay Osmanlı Sözlük
