kedi

is., hay. b.

Kedigillerden, köpek dişleri iyi gelişmiş, kasları çevik ve kuvvetli evcil veya yabani, küçük memeli hayvan, pisik (Felis domesticus)

Evcil kedi. Ankara kedisi. Van kedisi.

Birleşik Sözler

- kediayağı

- kedi balı

- kedi balığı

- kedibastı

- kedidili

- kedigözü

- kedi nanesi

- kedi otu

- kediyaladı

- Ankara kedisi

- bozkır kedisi

- denizkedisi

- külkedisi

- mart kedisi

- Siyam kedisi

- Van kedisi

- yaban kedisi

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- <

- kedi gibi

- kedi gibi dört ayak üzerine düşmek

- kedi ile harara (veya çuvala) girmek

- kedi ile köpek gibi

- kedi (veya eti) ne, budu ne?

- kedi olalı bir fare tuttu

- kedi yavrusunu yerken sıçana benzetir

- kedi yetişemediği (veya uzanamadığı) ciğere pis (veya murdar) dermiş

- kedinin boynuna ciğer asılmaz

- kedinin gideceği samanlığa kadar

- kedinin kabahatini önüne koyarlar, öyle döverler

- kedinin kanadı olsaydı serçenin adı kalmazdı

- kedinin usluluğu sıçan görünceye kadar

- kediye peynir (veya ciğer) ısmarlamak

- kediyi sıkıştırırsan üstüne atılır