- kıpkızıl
- sf.
1) Her yanı kızıl2) Çok kızıl3) mec. Aşırı, koyu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kıpkızıl
Look at other dictionaries:
duru — sf. 1) Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak Duru su. 2) Pürüzsüz (ten) Bu, duru beyaz tenli ve kıpkızıl dudaklı bir körpe Rus kızıydı. Y. K. Karaosmanoğlu 3) mec. Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuşaklı — sf. Kuşağı olan Kıpkızıl ve gırtlaktan aşağı kuşaklı gömlek, tuhaf bir kasket ve elde silah! A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
boya vurmak (veya çekmek veya sürmek) — boyamak Kimi kirpiklerine boya sürüyordu. R. H. Karay Kıpkızıl bir boya çektin odanın her yerine. M. A. Ersoy … Çağatay Osmanlı Sözlük
