- kişi zamiri
- is., dbl.
Kişilerin yerine kullanılan zamir, şahıs zamiri
Ben, sen, o, biz, siz, onlar.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Ben, sen, o, biz, siz, onlar.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kişi — is. 1) İnsan, kimse, şahıs Dilenciler de sayıda olduğu hâlde, yirmi otuz kişi kadardık. M. Ş. Esendal 2) dbl. Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs Ben (tekil kişi), sen (tekil kişi), o (tekil kişi); biz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
şahıs zamiri — is., dbl. Kişi zamiri … Çağatay Osmanlı Sözlük
zamir — 1. is., esk., Ar. żamīr İçyüz, iç Bu sözüyle zamirini dışa vurmuş oldu. 2. is., dbl., Ar. żamīr Kişi, dönüşlülük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek varlıkların yerini tutan söz, adıl Ben, sen, o, biz, siz, onlar; kendim, kendin,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
biz — 1. zm. 1) Çokluk birinci kişiyi gösteren söz Biz, Türkler, bütün tarihî hayatımızca hürriyet ve istiklale timsal olmuş bir milletiz! Atatürk 2) Bazen teklik birinci kişi zamiri ben yerine kullanılan bir söz Biz kendisini aldığımız zaman vücudu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
siz — zm. 1) Çokluk ikinci kişi zamiri 2) Bir kişiye saygı ve incelik belirtisi olarak kullanılan bir seslenme sözü Birleşik Sözler sizli bizli Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller siz bilirsiniz siz sağ olun sizden sizden iyi olmasın size doyum olmaz … Çağatay Osmanlı Sözlük
şahıs — is., hsı, Ar. şaḫṣ 1) Kimse, kişi, zat Yazılarınız da şahıslarınız da birbirine benzemez. P. Safa 2) dbl. Kişi Birleşik Sözler şahıs eki şahıs zamiri nevi şahsına münhasır … Çağatay Osmanlı Sözlük