- kul kâhyası
- is., tar.
Yeniçeri Ocağında yeniçeri ağasından sonra gelen en yüksek düzeydeki subay, kul kethüdası
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kul kâhyası
Look at other dictionaries:
kul — is. 1) Tanrı ya göre insan, abd Kul ile Tanrı nın arasına girilmez. 2) tar. Köle Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. Ve beyler yalnız kendi kullarını değil, kullarının evladını da satabilirlerdi. H. E. Adıvar 3) tar. Karavaş… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kul kethüdası — is., tar. Kul kâhyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
kâhya — is., Far. ked + ḫudā 1) Konak, çiftlik vb. yerlerde türlü işleri yapmakla görevli kimse Çiftliğe yeni bir kâhya tuttuk, Ziraat Mektebi mezunuymuş. A. İlhan 2) Değnekçi 3) mec. Gerekmediği hâlde başkasının işine karışan kimse Ben, dedim, herkesin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
