art damak — is., ğı, anat. Damağın arka bölümü Birleşik Sözler art damak ünsüzü … Çağatay Osmanlı Sözlük
damak ünsüzü — is., dbl. Dil sırtı yardımı ile ön damakta veya art damakta oluşan ses: g, k, n … Çağatay Osmanlı Sözlük
art — is., dı 1) Arka, geri Ardında kapı koyu karanlık bir sonsuzluğa açılıyordu. T. Buğra 2) Bir şeyin öbür yüzü 3) sf. Arkada bulunan Art damak ünsüzü. Art teker. Birleşik Sözler art arda art avurt art bölge art damak … Çağatay Osmanlı Sözlük
damak — is., ğı, anat. Ağız boşluğunun tavanı, tabanı Şerbetin tadı damaklarına, serinliği midelerine yayılınca... R. H. Karay Birleşik Sözler damak eteği damak tadı damak ünsüzü alt damak art damak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ünsüz — sf. 1) Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant Birleşik Sözler ünsüz benzeşmesi ünsüz düşmesi ünsüz göçüşmesi ünsüz ikizleşmesi ünsüz tekleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ğ, Ğ — Türk alfabesinin dokuzuncu sırasında yer alan bu harf, ses bilimi bakımından, ince ünlülerle ön damak, kalın ünlülerle art damak ünsüzlerinin ötümlü ve yumuşağı, küçük dil ünsüzü … Çağatay Osmanlı Sözlük