- mütenakız
- sf., esk., Ar. mutenāḳiż
Çelişkili
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
MÜTENAKIZ — Birbirine uymayan, birbirine zıt olan, birbirini bozup nakzeden, birbirini bozup nakzeder olan. İkinci söylediği sözü, birinci söylediği söze zıt olup uymayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çatışmak — nsz, le 1) Birbirine çatmak veya çatılmak Ulu denizin üstünü çatışan, şimşeklenen kara bulutlar sardı. Y. Kemal 2) Söz, iddia veya davranış birbirini tutmamak, birbirini çelmek, mütenakız olmak 3) Karşılıklı vuruşmak 4) Kavga etmek 5) Deve ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çelişkili — sf. Çelişme durumunda olan, çelişmeli, çelişik, çatışık, mütenakız … Çağatay Osmanlı Sözlük
çelişmek — nsz, le Düşünce ve davranış birbirini tutmamak, birbirlerine ters düşmek, tutarsız olmak, mütenakız olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük