- parıltısız
- sf.
Parlaklığı olmayan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
solğun — sif. 1. Rəngi qaçmış, rəngi solmuş, soluq. Solğun çöhrə. – <Ovçunun> solğun dodaqları əsir, bir birindən xeyli aralı olan qövsəbənzər qaşları çatılmışdı. M. Rz.. <Mahmudun> solğun sifəti qızarmışdı. S. Vəliyev. // Təravəti getmiş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sönük — sif. və zərf 1. Parlaq olmayan, parlamayan və ya çox az parlayan; parıltısız. Sönük işıq. – Dağların, bağların libası sarı; Günəşin də sönük ziyası sarı. A. S.. // məc. Solğun, ölgün, cansız. <Ay> da Vaqif kimi eşq yorğunu olaraq, təpələr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti