tabii

sf., Ar. ṭabīˁī

1) Doğada olan, doğada bulunan

2) Olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi

Sıcaklar arttıkça serin yerler aramak, âdeta tabii bir ihtiyaç hâline geliyor.

- A. Rasim

3) Sağduyuya, mantığa, olağan düzene uygun olan

Beklenen cevap gelince derhâl yazılacağı tabiidir.

- Atatürk

4) Yapmacık olmayan, doğal

Eğer sürmenin üstüne bunu sürmezsen renk tabii olmaz.

- P. Safa

5) Katıksız, saf, doğal

Tabii meyve suları.

6) zf. Elbette, doğallıkla, doğal olarak, işin gereği olarak

Tabii siz de geleceksiniz.

Birleşik Sözler

- tabii afet

- tabii hukuk

- sevkitabii