- üstünlük derecesi
- is., dbl.
En, çok zarfıyla sıfat veya başka zarfların nitelik ve nicelik bakımından kazandıkları en üstün anlam
En güzel çocuk sendin. Bu konuda söylenecek çok söz var.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
En güzel çocuk sendin. Bu konuda söylenecek çok söz var.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
üstünlük — is., ğü Üstün olma durumu, faikiyet, rüçhan, avantaj Bunlar kendilerini kıskançlık gibi, üstünlük gibi gençlik hislerine kaptıran hanımlardı. A. Ş. Hisar Birleşik Sözler üstünlük derecesi üstünlük duygusu üstünlük karmaşası üstünlük kompleksi … Çağatay Osmanlı Sözlük
derece — is., Ar. derece 1) Bir süreç içindeki durumlardan her biri, basamak, aşama, rütbe, mertebe Hukuk tahsilini Paris te bitirmiş, birinci derece diploma almıştı. Ö. Seyfettin 2) e. Denli, kadar Beyoğlu nda bu derece itibar görmemişti. E. E. Talu 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük