- yer sıçanı
- is., hay. b.
Köstebek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer sıçanı
Look at other dictionaries:
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sıçan — is., hay. b. 1) Sıçangillerden, fareden iri, zararlı birçok türü bulunan kemirgen, memeli hayvan (Rattus) 2) mec. Küçük yaştaki hırsız Birleşik Sözler sıçandişi sıçan kırı sıçankulağı sıçankuyruğu sıçanotu … Çağatay Osmanlı Sözlük
köstebek — is., ği, hay. b. 1) Köstebekgillerden, toprak altında oyduğu yuvalarda yaşayan, gözleri hemen hiç görmeyen, derisinden kürk yapılan küçük bir hayvan, sokur, yer sıçanı, kör sıçan (Talpa) 2) mec. Bir iş yerinden, kurumdan özellikle gizli servisten … Çağatay Osmanlı Sözlük
dağ — 1. is., Far. dāġ 1) Kızgın bir demirle vurulan damga, nişan 2) İyileştirmek için vücudun hastalıklı bölümüne kızgın bir araçla yapılan yanık 3) mec. Büyük üzüntü, acı Birleşik Sözler gözdağı 2. is. Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
toprak — is., ğı 1) Yer kabuğunun, toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla, çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü Kara toprak. Kireçli toprak. Killi toprak. 2) sf. Yer kabuğunun bu bölümünden yapılmış… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tarla — is. 1) Tarıma elverişli olan, sınırlı ve belirli toprak parçası Kulübelerinize ve tarlalarınıza ne kadar üzülseniz yeridir. R. E. Ünaydın 2) Deniz hayvanlarının çok olduğu yer Midye tarlası. İstiridye tarlası. Birleşik Sözler tarla faresi tarla… … Çağatay Osmanlı Sözlük
şikar — is. <fars.> Ov. Cümə bekar, şənbə şikar. (Məsəl). <Kərim babanın> indi belə fikri zikri daima seyrü səfada, ovda və şikarda idi. A. Ş.. Bir yay aldım çıxmaq üçün şikarə; Tuş gəldim bir ahugözlü nigarə. M. Müş.. Şikar etmək (eyləmək) – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
