- kına (veya kınalar) yakmak (veya koymak veya sürmek veya vurmak veya yakınmak veya yakılmak)
- 1) kınayı su ile karıştırıp bulamaç kıvamına getirerek boyanacak yere sürmek
Bazıları bütün ele, avuçlara değil, yalnız bir tek parmağın baş kısmına kına koyarlardı ki buna yüksük kına tabir olunurdu.
- R. H. Karay2) mec. birinin uğradığı kötü duruma çok sevinmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.