- bok yedi başı
- kaba
burnunu her işe sokan, her işe karışan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bok — is. 1) Dışkı 2) kaba Güç durum Boka batmak. Boka düşmek. 3) sf., kaba Hor görülen, tiksinilen Bırak şu bok herifi. Birleşik Sözler bok böceği bok püsür boku bokuna demir boku … Çağatay Osmanlı Sözlük