- beyaz ırk
- is.
Avrupa, Kuzey Amerika, Güney ve Batı Asya ile Kuzey Afrika'da yaşayan ve teninin rengi açık olan ırk
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
beyaz — is., Ar. beyāż 1) Ak, kara, siyah karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Müdür, arkasına beyaz bir gömlek giymiş, ellerini de göbeğinin üstünden kavuşturmuş. M. Ş. Esendal 3) Beyaz ırktan olan kimse Agni nin iki kızı var, biri beyaz, biri siyah. H. R.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ırk — is., Ar. ˁirḳ 1) Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır. S. Birsel 2) Soy Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı. R. H. Karay 3) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ırk -ı ebyaz — [ ﺾﻴﺑا قﺮﻋ ] beyaz ırk … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
siyah — is., Far. siyāh 1) Kara (II), beyaz karşıtı İri siyah gözlerini kalın kaşlarıyla beraber kaldırdı. Ö. Seyfettin 2) sf., mec. Bu renkte olan Siyah ekmek. 3) Baskıda başka harflerden daha kalın görünen harf türü Birleşik Sözler siyah beyaz siyah… … Çağatay Osmanlı Sözlük