- cari ücret
- is., ekon.
İş gücü piyasasında iş gücünün, arz ve talebe göre belirlenen fiyatı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ücret — is., Ar. ucret 1) İş gücünün karşılığı olan para veya mal Ücret emeğin karşılığıdır. Anayasa 2) Kiralanan veya satın alınan bir şey için ödenen para Fiyatından daha yüksek bir ücretle satın aldı. P. Safa Birleşik Sözler asgari ücret cari ücret… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cari — sf., Ar. cārī 1) Geçerli olan, yürürlükte olan Memlekette bu konunun hükmü hâlâ caridir. 2) Akan Birleşik Sözler cari gider cari hesap cari kur cari masraf cari para cari ücret … Çağatay Osmanlı Sözlük