- çakır pençe
- sf.
Tuttuğunu koparan, giriştiği veya ele aldığı her işi başaran, becerikli (kimse)
Dudu, romanesk görünüşüne rağmen son derece tutumlu ve çakır pençe bir ev kadınıydı.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Dudu, romanesk görünüşüne rağmen son derece tutumlu ve çakır pençe bir ev kadınıydı.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çakır — 1. is., esk. Şarap 2. sf. 1) Açık mavi, hareli ela (göz) Soluk esmer renkli, çakır gözlü, ağır tavırlı, az konuşur bir delikanlıydı. M. Ş. Esendal 2) is. Çakırdoğan Birleşik Sözler çakır ayaz çakır çukur çakırdiken çakırdoğan … Çağatay Osmanlı Sözlük
pençe — is., Far. pence 1) Yırtıcı hayvanların ön ayaklarının parmaklarıyla tırnakları Kuş, beni görünce korktu, pençesinde yılanla havalandı. M. Ş. Esendal 2) Ayakkabının tabanındaki kösele 3) mec. Etkisinden kurtulmak olanaksız, etkisi çok olan güç Bu… … Çağatay Osmanlı Sözlük