- çakır çukur
- is.
1) Girintili çıkıntılı, pürüzlü yüzey
Her taraf çakır çukur.
2) zf. "Çak çuk" diye ses çıkararak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Her taraf çakır çukur.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çakır — 1. is., esk. Şarap 2. sf. 1) Açık mavi, hareli ela (göz) Soluk esmer renkli, çakır gözlü, ağır tavırlı, az konuşur bir delikanlıydı. M. Ş. Esendal 2) is. Çakırdoğan Birleşik Sözler çakır ayaz çakır çukur çakırdiken çakırdoğan … Çağatay Osmanlı Sözlük
çukur — is. 1) Çevresine göre aşağı çökmüş olan yer Eşek sendeleyip yandaki çukurun içine düştü, kalkamadı. M. Ş. Esendal 2) Çene ve yanaktaki gamze Ne hoş gülerdi, yanaklarının çukuru ne derli toplu açılırdı. R. H. Karay 3) mec. Mezar Ben, bir ayağı… … Çağatay Osmanlı Sözlük