- çalı dikeni
- is., bit. b.
Karaçalı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çalı dikeni
Look at other dictionaries:
çalı — is., bit. b. Böğürtlen, ahududu gibi küçük, dalları dibinden çatallanan ve sapları odunsu bitki Birleşik Sözler çalı bülbülü çalı çırpı çalı dikeni çalı fasulyesi çalı horozu çalı kakıcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kar dikeni — is., bit. b. Diş otugillerden, pembe çiçekli bir tür çalı (Acantholimon echinus) … Çağatay Osmanlı Sözlük
teke dikeni — is., bit. b. Patlıcangiller familyasından yüksek çalı biçiminde dikenli bitki … Çağatay Osmanlı Sözlük
diken — is. 1) Bazı bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu vb. bölümlerinde ve bazı hayvanların derisinde bulunan sert, ucu sivri ve batıcı çıkıntılardan her biri Gül dikeni. Kirpinin dikenleri. 2) Bu çıkıntıları çok olan bitki Birleşik Sözler dikence… … Çağatay Osmanlı Sözlük
karaçalı — is., bit. b. 1) Hünnapgillerden, kurak yerlerde yetişen, çiçekleri altın sarısı renginde, dikenli bir bitki, çalı dikeni (Paliurus spinosa) 2) mec. İki kişinin arasına girerek ilişkileri bozan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
deve — is., hay. b. Geviş getiren memelilerden, boynu uzun, sırtında bir veya iki hörgücü olan, yük taşımakta kullanılan hayvan (Camelus) Birleşik Sözler deveboynu deve dikeni deve dişi deve döşlü deveelması devegözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUGAYLAN — Çölde yetişen bir nevi dikenli çalı. Deve dikeni … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
