- dışa dönük
- sf., -ğü
1) Dışla ilişkisi olan2) ruh b. Dışa dönüklük davranışları gösteren (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dışa dönük
Look at other dictionaries:
dönük — sf., ğü 1) Dönmüş, çevrilmiş (kimse) Ayağa kalkmıştı. Arkası bana dönüktü. S. F. Abasıyanık 2) mec. Yönelmiş Halka dönük bir eğitim. Birleşik Sözler dışa dönük halka dönük içe dönük … Çağatay Osmanlı Sözlük
dış — is. 1) Herhangi bir cisim veya alanın sınırları içinde bulunmayan yer, hariç, iç karşıtı Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. Şehrin artık dışındayız. Bostanlar, bağlar, sürülmüş tarlalar. A. Haşim 2) Bir konunun kapsamına girmeyen şey 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ökçe çene — is. Boru anahtarının kola bağlı olan setleri dışa dönük, hareketsiz çenesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
