- dışa dönüklük
- is., -ğü
Kişinin ilgisinin kendi duygu ve düşünceleri yerine, dıştaki nesnel ve toplumsal çevreye yönelmesi durumu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dışa dönük — sf., ğü 1) Dışla ilişkisi olan 2) ruh b. Dışa dönüklük davranışları gösteren (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük