duvar — is., Far. dīvār 1) Bir yapının yanlarını dışa karşı koruyan, iç bölümlerini birbirinden ayıran, taş, tuğla vb. gereçlerden yapılan veya örülen dikey düzlem 2) Bir toprak parçasını sınırlayan taş, tuğla, kerpiçten yapılan engel Karabaş, bostan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer sarmaşığı — is., bit. b. Gebre otugillerden, nemli yerlerde, duvar diplerinde yetişen bir bitki (Cleome) … Çağatay Osmanlı Sözlük
sarmaşık — is., ğı, bit. b. Sarmaşıkgillerden, koyu yeşil renkli, değişik biçimli yaprakları olan, sap ve dallarından çıkan küçük ek köklerle dik, düz yerlere yapışarak tırmanan bitki (Hedera helix) Rüzgârın balkon sarmaşıklarında ıslıklar çaldığı bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çit — 1. is. Bağ, bahçe, bostan vb. yerlerin çevresine çalı, kamış, ağaç dalı gibi şeylerden çekilen duvar türü, çeper, barı Çitten her akşam yaptığım gibi mektepten kalmış bir spor aşkı ile atladım. S. F. Abasıyanık Birleşik Sözler çit sarmaşığı yatık … Çağatay Osmanlı Sözlük