- emeksiz evlat
- is., -dı
Üvey evlat
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
evlat — is., dı, Ar. evlād 1) Bir kimsenin oğlu veya kızı, çocuk Zengin adamlarda evlat muhabbeti daha fazla mı oluyor? R. H. Karay 2) Soy, döl Yüksek bir tahsil görmedim ama ben de efendi evladıyım. P. Safa 3) ünl. Yaşlı kimselerin çocukları… … Çağatay Osmanlı Sözlük
emeksiz — sf. Emek harcanmadan elde edilen, kolay, zahmetsiz Birleşik Sözler emeksiz evlat … Çağatay Osmanlı Sözlük