- ergenlik çağı
- is.
Ergenlik
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ergenlik çağı
Look at other dictionaries:
ergenlik — is., ği 1) Cinsel organların fizyolojik gelişmesiyle başlayan, büluğa ermişlikle yetişkinlik arasındaki dönem, yeni yetmelik Amcası ona, çocukluk günlerinde de ergenliğinde de istemeden vermiştir. T. Buğra 2) Çocukluk çağından yetişkinlik çağına… … Çağatay Osmanlı Sözlük
büluğ çağı — is. Ergenlik çağı Henüz büluğ çağındaki oğlanla ne olmuşsa olmuş. R. Erduran … Çağatay Osmanlı Sözlük
çağ — is. 1) Zaman dilimi, vakit 2) Hayatın çocukluk, gençlik vb. dönemlerinden her biri, yaş Yazık ki delikanlılık çağını çoktan aşmıştır, şakaklarına kır düşmüştür, ayrıca hastadır. R. H. Karay 3) Kendine özgü bir özellik taşıyan zaman parçası, dönem … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilk gençlik — is., ği 1) Ergenlik çağı 2) Deneyimsizlik, toyluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
