- eş anlam
- is., dbl.
Sözler arasında anlam birliği olması durumu
Çoğu zaman eş anlamda kullandığımız bu sözcüklerin arasındaki fark düşündürücüydü.
- T. Uyar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eş anlam
Look at other dictionaries:
anlam — is., db. 1) Bir kelimeden, bir sözden, bir davranış veya olgudan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı düşünce veya nesne, mana, fehva, valör 2) man. Bir önermenin, bir tasarının, bir düşüncenin veya eserin anlatmak istediği şey Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam kötüleşmesi — is., dbl. Anlamı iyi ve olumlu olan bir kelimenin zamanla kötü veya kötüye doğru giden bir anlam kazanması, anlam bayağılaşması … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam çıkarmak — 1) bir cümleden veya metinden yeni ve değişik bir anlam yakalamak 2) mec. yersiz ve gereksiz bir yargıya varmak, yanlış değerlendirmek; bir söze, söyleyenin aklından geçmeyen bir anlam vermek … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam bayağılaşması — is., dbl. Anlam kötüleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam bilimi — is., dbl. Dili anlam açısından inceleyen bilim dalı, semantik … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam bilimsel — sf., dbl. Anlam bilimi ile ilgili, semantik … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam daralması — is., dbl. Geniş kavramları olan bir kelimenin, bu kavramlar içinden tek bir anlam bildirmesi durumu, genel bir anlamdan özel bir anlama geçiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam değişmesi — is., dbl. Anlamın daralması, genişlemesi, kayması veya bayağılaşması Göl adı olan Terkos un, musluk suyu anlamında kullanılması anlam değişmesine bir örnektir … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam genişlemesi — is., dbl. Dar bir anlamda kullanılan bazı kelimelerdeki anlamın ilgili kavramlara yayılması Baş kelimesinin kafa anlamından anlam genişlemesiyle her meslek ve kuruluştaki üst aşama anlamını bildirmesi gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam iyileşmesi — is., dbl. Kötü ve olumsuz anlamı olan bir kelimenin zamanla iyi anlam kazanması … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam kayması — is., dbl. Yeni bir anlam vermek üzere kelimelerin gerçek anlamlarından kayarak kalıplaşmaları Dil dökmek, ağız yoklamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
