- fındıkkabuğu
- is.
1) Fındığın kabuk rengini andıran bir tür kahverengi2) sf. Bu renkte olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
fındıkkabuğu
Look at other dictionaries:
fındık — is., ğı, bit. b., Ar. funduḳ 1) Kayıngillerden, kuzey yarım kürenin ılık yerlerinde ve yurdumuzun genellikle Doğu Karadeniz bölgesinde yetişen, boyu 6 7 m, yaygın tepeli bir ağaççık (Corylus avellana) 2) Bu ağaççığın sert bir kabuk içinde bulunan … Çağatay Osmanlı Sözlük
fındıki — is., Ar. funduḳī 1) Fındıkkabuğu rengi 2) sf. Bu renkte olan 3) tar. Fındık altını … Çağatay Osmanlı Sözlük
kabuk — is., ğu 1) Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır Meyve kabuğu. Midye kabuğu. Ağaç kabuğu. 2) Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü 3) gök b. Bir sıvı veya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
