- gök kutbu
- is., gök b.
Gök ekseninin gök küresini deldiği iki noktadan her biri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gök — is., ğü 1) İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza 2) Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. R. E. Ünaydın 3) Gökyüzünün, denizin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kutup — is., tbu, Ar. ḳuṭb 1) Yer yuvarlağının, Ekvator dan en uzak olan yer ekseninin geçtiği varsayılan iki noktasından her biri Kutuplara gitmeği bile çok düşündüm. P. Safa 2) mec. Birbiriyle karşıt olan şeylerden her biri Çalışanlarla çalıştıranları… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Altıkardeş — is., öz., gök b. Kuzey Kutbu yönünde, Büyükayı nın karşısında bulunan takımyıldız, Zatülkürsi … Çağatay Osmanlı Sözlük
Küçükayı — is., öz., gök b. Göğün Kuzey Kutbu bölgesinde, Büyükayı nın tersi durumda bir takımyıldız, Dübbüasgar … Çağatay Osmanlı Sözlük