- gök küresi
- is., gök b.
İç yüzü gökyüzü olarak kabul edilen, yarı çapı sonsuza uzanmış yer merkezli küre
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gök küresi
Look at other dictionaries:
gök — is., ğü 1) İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza 2) Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. R. E. Ünaydın 3) Gökyüzünün, denizin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gök atlası — is. Yıldızların gök küresi üzerindeki yerlerini gösteren harita … Çağatay Osmanlı Sözlük
küresel gök bilimi — is., gök b. Gök küresi üzerinde var sayılan gök cisimlerinin konum ve hareketlerini inceleyen bilim dalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
HERKÜL BURCU — Gök küresi kuzey cihetinde isim verilen bir takım yıldız kümesi. (Bak: Büruc)(...Hem şemse kendi mihveri üstünde cazibe denilen manevî ipleri yumak yaptırmak için dolap ve çıkrık hükmünde olan güneşi, bir Kadir i Zülcelal in emriyle döndürüp, o… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tutulum — is., gök b. Bir yıl boyunca güneşin gök küresi üzerinde çizdiği çemberin sınırladığı daire, ekliptik … Çağatay Osmanlı Sözlük
ekliptik düzlem — is., bl. Bir yıl boyunca güneşin gök küresi üzerinde çizdiği çemberin yüzeyi … Çağatay Osmanlı Sözlük
küre — 1. is., mdn. Madenci ocağı, maden fırını 2. is., mat., Ar. kure 1) Bütün noktaları merkezden aynı uzaklıkta bulunan bir yüzeyle sınırlı cisim 2) Yeryüzü, dünya Ben de yıldızlar gibi, küre gibi, ben de yalnız ve herkese uzaktım. Y. K.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
