- hüsnüniyet
- is., Ar. ḥusn + niyyet
Herhangi bir kimse veya konuda hiçbir kötü düşünce beslememe, temiz yüreklilik, iyi dilek, iyi niyet
Fakat Müfit'te buna inanacak kadar hüsnüniyet kalmamıştı.
- P. Safa
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Fakat Müfit'te buna inanacak kadar hüsnüniyet kalmamıştı.
- P. SafaÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hüsnüniyet — iyiniyet … Hukuk Sözlüğü
hüsün — is., snü, esk., Ar. ḥusn Güzellik Birleşik Sözler hüsnühâl hüsnühat hüsnükabul hüsnükuruntu hüsnüniyet hüsnütelakki … Çağatay Osmanlı Sözlük
iyi niyet — is. Herhangi bir kimse veya konuda hiçbir kötü düşünce beslememe, hüsnüniyet Bu gibi durumlarda, bütün iyi niyetine rağmen başka türlü harekete imkân bulamıyordum. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
sağistem — is. İyi niyet, hüsnüniyet … Çağatay Osmanlı Sözlük