- iç kafiye
- is., ed.
Beyitlerin dize ortasındaki kelimeleri arasında kullanılan uyak
Beni "candan" usandırdı cefadan yâr usanmaz mı / Felekler yandı "ahımdan" muradım şemi yanmaz mı
- Fuzuli.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iç kafiye
Look at other dictionaries:
kafiye — is., ed., Ar. ḳāfiye 1) Uyak 2) Halk edebiyatında ayak Birleşik Sözler başkafiye çapraz kafiye iç kafiye sarma kafiye tam kafiye tunç kafiye yarım ka … Çağatay Osmanlı Sözlük
KAFİYE — Tâbi olan şey. * Herşeyin son tarafı. *Edb: Manzum yazılan satırların ses bakımından sonlarının aynı olması. (Yaman, duman, saman... gibi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çapraz kafiye — is., ed. Dörtlüklerde birinci ile üçüncü, ikinci ile dördüncü dizelerin birbiriyle kafiyeli olduğu düzen … Çağatay Osmanlı Sözlük
sarma kafiye — is., ed. Bir dörtlüğün birinci ile dördüncü, ikinci ile üçüncü dizelerinin uyaklı olması (a b b a) … Çağatay Osmanlı Sözlük
tam kafiye — is., ed. Dize sonundaki kelimelerin son harfleri arasında bir sesli bir sessiz harf benzeşmesinden oluşan uyak … Çağatay Osmanlı Sözlük
tunç kafiye — is., ed. Dize sonundaki kelimelerin son harfleri arasında üç sesten fazla ses benzeşmesiyle veya biri diğerinin içinde bir kelime oluşturacak tarzda yapılan uyak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yarım kafiye — is., ed. Yarım uyak … Çağatay Osmanlı Sözlük
zengin kafiye — is., ed. Dizelerdeki uyaklarda ikiden çok ses arasındaki uyumluluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
KAFİYEPERESTLİK — Kafiye için safiyeyi feda edecek derecede kafiyeye ehemmiyet vermek. Birinci derecede kafiyeyi düşünüp, mânayı arka plana atmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KAVAFÎ — (Kafiye. C.) Kafiyeler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
