- inorganik kimya
- is., kim.
Canlıların dışında, yer kabuğunu oluşturan, bütün kimyasal maddeleri inceleyen kimya dalı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kimya — is., Ar. kīmyāˀ 1) Maddelerin temel yapılarını, birleşimlerini, dönüşümlerini, çözümleme, birleşim ve üretim yöntemlerini inceleyen bilim 2) mec. Üstün özellikler taşıyan çok değerli şey Emniyetlerini kazanmak için bu esrar bir kimya gibi gizli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
inorganik — sf., ği, Fr. inorganique 1) Cansız olan Mineraller inorganik maddelerdir. 2) kim. Organik olmayan, anorganik 3) is., biy. Hücrelerin cansız bölümleri 4) is., tıp Organlardaki bozukluktan ileri gelmeyen hastalık Birleşik Sözler inorganik kimya… … Çağatay Osmanlı Sözlük